ورود کشتی گیران به ماجرای گاندو - وبلاگ فرافایلی

به گزارش وبلاگ فرافایلی، حوا دختری که دست راستش طعمه گاندو شد. او این روزها باید با نوشتن و کار کردن با دست چپ عادت کند. در روزهای اخیر قهرمانان کشتی ایران به جنوب شرقی ترین نقطه ایران رفتند تا با حوا و آسیه دیدار نمایند. قهرمانانی که از حمله گاندو نجات یافته اند.

به گزارش گروه رسانه های وبلاگ فرافایلی، حوا دختری که دست راستش طعمه گاندو شد. او این روزها باید با نوشتن و کار کردن با دست چپ عادت کند. در روزهای اخیر قهرمانان کشتی ایران به جنوب شرقی ترین نقطه ایران رفتند تا با حوا و آسیه دیدار نمایند. قهرمانانی که از حمله گاندو نجات یافته اند.

روستای مولا آباد کشاری از توابع بخش پیشین شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان است، روستایی نزدیک به مرز و بسیار محروم که تعداد بسیار کمی خانوار بی بهره از امکانات در آن زندگی می نمایند. شهرستان سرباز در جنوب سیستان و بلوچستان به عنوان تنها زیستگاه تمساح های پوزه کوتاه ایرانی یا گاندوهای بلوچستان است، تنها گونه از راسته تمساح ها در ایران که پهن ترین پوزه را در مقایسه با سایر تمساح ها دارد.

چند روز پیش بود که حوا و خواهرش آسیه طبق عادت هر روزه برای شستن لباس و ظروف خانواده پرجمعیت شان به برکه در نزدیکی روستا رفتند، این دو خواهر به همراه تعدادی دیگر از دختران روستا مشغول شستن ظروف و لباس هایشان بودند که به یکباره سر و کله گاندو پیدا شد.

گاندو در چشم بر هم زدنی با جهش از زیر آب، با پوزه قدرتمند خود ران پای حوا خواهر 7 ساله آسیه را گرفت، حوا از ترس بیهوش شد، همه دختران دیگر فرار را بر قرار ترجیح دادند، اما آسیه 10 ساله نه تنها فرار نکرد، بلکه برای نجات جان خواهر سنگ بزرگی را از زمین برداشت و به سر گاندو کوبید، تمساح ران حوا را رها کرد،حوا که بیهوش شده بود روی زمین افتاد اما این انتها ماجرا نبود.

گاندو این بار با حمله ای ناگهانی، بازوی دست راستحوا را بر دندان گرفت تا او را به زیر آب ببرد، آسیه این بار نیز با تمام توان به دفاع از خواهر پرداخت و وارد جنگ نابرابر با تمساح شد،گاندو قصد داشت طعمه را به داخل آب ببرد و آسیه نیز به هر قیمتی که بود نمی خواستحوا را از دست بدهد. در نهایت آسیه توانست جان خواهرش را از این معرکه نجات دهد و پیروز نبرد با تمساح گردد. اما خون از بازوی نحیف حوا با فشار به بیرون می زد، آسیه بلافاصله روسری از سر باز کرد و به بازوی خواهر بست تا خون کمتری از حوا برود (دکترها گفتند اگر آسیه این کار را نمی کرد خواهرش از خونریزی جانش را از دست می داد). او را کشان کشان به روستا آورد و با داد و فریاد اهالی را خبر دار کرد...حالا در روز دنیای چپ دست ها،حوا در کوشش است به نوشتن با دست چپ عادت کند!

اما پس از این اتفاق تلخ تعدادی از چهره های شاخص کشتی همچون رسول خادم دارنده مدال های طلای دنیا و المپیک و رییس سابق فدراسیون کشتی به همراه حسن رحیمی ملی پوش سابق کشتی ایران و دارنده مدال های طلای دنیا و برنز المپیک و مصطفی علیزاده مربی تیم ملی کشتی آزاد جوانان ایران در قالب موسسه خیریه علی بن ابی طالب علیه السلام به روستای محروممولا آباد کشاری رفتند تا ضمن عیادت از حوا کارهای مربوط به خرید دست مصنوعی و مداوای وی را پیگیری نمایند.

حسن رحیمی چهره شاخص کشتی ایران و دنیا در این باره اظهار کرد: پس از شنیدن این اتفاق به همراه رسول خادم و مصطفی علیزاده تصمیم گرفتیم به عیادت این دختر معصوم برویم که بخاطر محرومیت و بی توجهی حالا یک دست خود را از دست داده است. با حوا خیلی صحبت کردیم و به او روحیه دادیم. قرار شد برای او یک دست مصنوعی تهیه کنیم. با توجه به اینکه حوا در سن رشد قرار گرفته است، می تواند از این دست مصنوعی تا 2 یا 3 سال استفاده کند و پس از آن مجددا باید دست مصنوعی جدید برای وی تهیه گردد.

دارنده مدال های طلای دنیا و برنز المپیک با اشاره به محرومیت و وضعیت اسفناک روستای مولا آباد کشاری همانند دیگر روستاهای محروم استان سیستان و بلوچستان، گفت: واقعا نمی دانم مسئولان چه می نمایند؟ چرا بخاطر نداشتن آب لوله کشی و دیگر امکانات اولیه برای زندگی، حوا باید دست خود را بدهد؟ حوا که بازوی خود را داد اما امیدوارم مسئولان استانی با این اتفاق حداقل بیشتر به این نقاط محروم نگاه نمایند و خدا را هم در نظر بگیرند. این ها در اوج محرومیت و بدون آب، برق و گاز و ... در خانه هایی کاهگلی و چوبی در بدترین شرایط بدون هیچ توجهی زندگی می نمایند و مطمئن باشید اگر این بی توجهی ها ادامه داشته باشد، این آخرین اتفاق نخواهد بود.

وی اظهار داشت: مسئولان حداقل کاری که می توانند بنمایند این است که با گذاشتن پمپ، آب را به معدود خانه های این روستا برسانند تا بچه ها و زنان مجبور نباشند برای شستشوی خود و ظروف و لباس هایشان به جایی بروند که هر لحظه احتمال حمله گاندوها وجود دارد.حوا 7 خواهر قد و نیم قد دارد، آن هم در شرایطی که پدرش شغلی ندارد و دل هر انسانی با دیدن وضعیت زندگی اهالی این روستا به درد می آید.

رحیمی درباره اقدام شجاعانه آسیه خواهر 10 ساله حوا و نجات او از مرگ حتمی گفت: من با آسیه صحبت کردم. او گفت در حال شستن لباس هایمان بودیم که یک دفعه تمساحگاندو بالا آمد، در چشم بر هم زدنی ران خواهرم را با دندان گرفت. همه دخترها از ترس فرار کردند اما من ایستادم تا خواهرم را نجات دهم. بلافاصله سنگ بزرگی برداشتم و محکم به سر تمساح زدم. او یک لحظه پای خواهرم را رها کرد، حوا از ترس بیهوش شده بود، وقتی گاندو پایش را رها کرد روی زمین افتاد. گاندو اینبار با جهشی که داشت بازوی دست راست خواهرم را به دندان گرفت و او را کشید تا به درون آب ببرد. باز با سنگ او را زدم اما فایده نداشت. مو و سر خواهرم را محکم گرفتم و به سمت خودم می کشیدم تا به درون آب نرود. من می کشیدم و گاندو می کشید تا اینکه حوا را در حالی نجات دادم که بازویش با یک تکه پوست به بدنش آویزان شده بود. خون از بازوی حوا فواره می زد، هیچ یاریی نداشتم، بلافاصله روسری ام را از سر باز کردم و بر روی زخم گذاشتم تا خون کمتری بیرون بیاید. بعد هم او را کشان کشان به سمت روستا بردم و با داد و فریاد اهالی را با خبر کردم...

قهرمان پرافتخار کشتی ایران و دنیا توضیح داد: این ها صحبت یک زن یا مرد نیست، این حرفها را یک دختر 10 ساله زده، دختری که در یک جنگ نابرابر پیروز به شکست گاندو شد و خواهر کوچکش را از مرگ حتمی نجات داد. سال ها در میادین دنیای بدنبال مدال و رفتن بر روی سکو بودم تا قهرمانی بدست بیاورم اما آنروز که آسیه را دیدم فهمیدم قهرمان واقعی اوست.

وی درباره احساس حوا و آسیه از دیدن آن ها گفت: انگار که کسی اصلا به آن ها سر نزده باشد، وقتی فهمیدند ما برای دیدن آن ها آمده ایم خیلی شادمان شدند. حوا و آسیه مثل دیگر خواهرانشان خیلی باهوش هستند اما از داشتن مدرسه محرومند و فقط چند روز یکبار یک معلم به روستایشان می آید و کمی درس یادشان می دهد. آقا رسول هم به حوا طریقه نوشتن با دست چپ را آموزش داد و سعی کرد با حرف هایش امید را به این دختر معصوم بازگرداند. قطعا هر یاریی که از دستمان بربیاید برای مداوای حوا و یاری به درس خواندن آن ها خواهیم داشت. پزشکان گفته اند دست حوا بدلیل جراحت شدید قابلیت پیوند نداشته و باید دست مصنوعی برای او تهیه گردد که ما هم به دنبال این موضوع هستیم.

رحیمی در انتها خواهان توجه مسئولان به نقاط محروم استان سیستان و بلوچستان شد و گفت: این حق مردم این دیار نیست که در چنین شرایطی زندگی نمایند. سرزمینشان ثروت زیادی دارد اما خودشان در شرایط بدی زندگی می نمایند. کاش بیشتر از این ها مورد توجه قرار گیرند. بارها این اتفاقات اتفاق افتاده و باز هم ادامه دارد چرا که برای ما درس عبرت نمی گردد. مگر سال گذشته نبود که دختران سر کلاس درس بخاطر نداشتن بخاری استاندارد در آتش سوختند، اما چه شد و با مقصران این حادثه چه کردند؟

منبع : ایسنا

بازگشت به صفحه رسانه ها