زاینده رود جاری؛ منبع الهام هنرمندان اصفهانی - وبلاگ فرافایلی

به گزارش وبلاگ فرافایلی، رئیس انجمن هنرمندان نقاش اصفهان گفت: رودخانه جاری زاینده رود از سال های دور به عنوان منبع الهام هنرمندان اصفهانی به شمار می رفت، ولی امروز از آن همه نقش و زایندگی فقط موضوع خشکی زاینده رود به جای مانده است.

حسین تحویلیان با بیان اینکه وجود هنرستان هنر های زیبا در کنار زاینده رود و هدایت هنرجویان به بستر رودخانه برای طراحی سابقه طولانی دارد، اظهار کرد: رودخانه زاینده رود در نقاشی های قدیمی اصفهان به عنوان یک سوژه نقش بسیار مهمی داشته است، اما بعد از قطع جریان آب، هنرمند نقاش کمتر در حاشیه زاینده رود بدون آب دیده می شود، در حالی که پیش از آن، نقاشان بسیاری آثار خود را در کنار رودخانه خلق می کردند و بسیاری از کلاس های هنری در آن فضا برگزار می شد، حتی زمانی که پروفسور پوپ فرانسوی نیز به اصفهان آمد، به رودخانه زاینده رود در آثار خود اشاره کرد. این موضوع نشان می دهد که در نقاشی اصفهان حس وجود زاینده رود قابل درک بود، اما کم کم از آن فضا و حس دور شده است.

او ادامه داد: در زمان جاری بودن زاینده رود، در نقاشی ها بیشتر، رنگ های آبی، سبز روشن و درخشان و در مجموع، رنگ های نزدیک به طبیعت رودخانه دیده می شد، در حالی که اکنون رنگ های تیره، کویری و خشک استفاده می شود؛ ضمن اینکه فرم در نقاشی ها نیز روان و منحنی بود و حتی در فیگور ها نیز بیشتر دیده می شد، اما امروز فرم ها به خطوط خشن، خشک و شکسته نزدیک تر است.

رئیس انجمن هنرمندان نقاش اصفهان اضافه نمود: هنر از روح هنرمند سرچشمه می گیرد و هنرمند در زمان تولید اثر هنری به ژرفای وجود خود رجوع می کند و به همین دلیل، ناخواسته تأثیری را که از طبیعت و جاری یا خشک بودن رودخانه می گیرد، به طور مستقیم در اثر خود منعکس می کند.

او تأکید کرد: امروز با قطع جریان آب در رودخانه زاینده رود، این فضا نیز در آثار نقاشی دیده نمی شود و رودخانه جز در بحث های اعتراضی به مسائل آب، نقشی در آثار نقاشان و سایر هنرمندان ندارد.

تحویلیان که مجموعه آثار طبیعت از نگاه تحویلیان را در کارنامه دارد، یادآور شد: وقتی به این آثار نگاه کنید که مجموعه نقاشی های من از سال 60 را شامل می شود، می بینید زاینده رود در آثار مربوط به سال های ابتدایی نقش پررنگ تری داشته است و هر چه به سال های اخیر نزدیک می شویم، کمتر در آثار حضور دارد، چراکه در واقعیت حضور ندارد و اگرچه بستر رودخانه در این آثار هنوز سبز است، اما خود جوشش و حرکت آب و حس زیست و زندگی همراه با آن در آفرینش اثر هنری نقش پررنگی داشت.

او با تأکید بر اینکه طبیعت و محیط اطراف آن تأثیر بسیار پررنگی در ایجاد و رشد آثار هنری دارد، گفت: رودخانه جاری زاینده رود از سال های دور به عنوان منبع الهام هنرمندان اصفهانی به شمار می رفت و آن ها در بستر این رود به خلق آثار هنری خود می پرداختند. رودخانه همیشه به عنوان یک سوژه در نقاشی های طبیعت حضور داشت و یا نقاش و هنرمند از فضای زاینده رود برای یافتن سوژه هنری خود استفاده می کرد؛ حال آنکه امروز از آن همه نقش و زایندگی فقط موضوع خشکی زاینده رود به جای مانده است که در آثار دیده می شود. بعضی از آثار به اصطلاح هنری نیز در اعتراض به بی آبی، با گل خشک اجرا شد که جز جنبه اعتراضی، هیچ بعد زیبایی شناختی نداشت و حتی می توان گفت ضد هنر بود.

وبلاگ فرافایلی اصفهان اصفهان