خاطرات محمد دلاوری در 976 روز در پس کوچه های اروپا - وبلاگ فرافایلی

به گزارش وبلاگ فرافایلی، یازده سپتامبر 2012، محمد دلاوری در کسوت خبرنگار و مدیردفتر صداوسیما در بلژیک راهی اروپا شد. مأموریت او حدود سه سال طول کشید. کتاب 976 روز در پس کوچه های اروپا مروری بر خاطرات و سفرهای او در قاره سبز به ویژه در بلژیک است.

به گزارش وبلاگ فرافایلی به نقل از چطور ، کتاب 976 روز در پس کوچه های اروپا اثری به سبک زندگینوشت است. چیزی که در همان صفحات اولیه کتاب توجه مخاطب را جلب می نماید نوع روایت نویسنده است. دلاوری در این زندگی نوشت صرفا دیده ها و تجربه ها را روایت نمی نماید، بلکه به وفور در قسمت های مختلف کتاب شاهد تحلیل ها، مقایسه ها و نظرات شخصی او درمورد دیده ها و شنیده هایش هستیم. واضح است این نوع نگاه متأثر از شغل او به عنوان روزنامه نگار است. در میان مقایسه های صورت گرفته بین کشورهای مختلف، تفاوت های اجتماعی بین ایران و بلژیک بیشترین سهم را دارد.

نویسنده کتاب با توجه به اقتضای شغلی اش در بلژیک، یعنی خبرنگاری، امکان رفتن به مکان ها و ملاقات با افرادی را داشته که در نوع خود جالب هستند، مانند اجلاس های بین المللی و مراسماتی که در مناسبات مختلفی در کشور بلژیک یا سایر کشورهای اروپا برگزار می گردد. از دیگر نکات جالب و خواندنی کتاب، که مستقیم تحت تأثیر شغل دلاوری است، مصاحبه و حتی مکالمه عادی او با افراد شاخص و عادی جامعه ای است.

درباره نویسنده

محمد دلاوری، نویسنده، خبرنگار، روزنامه نگار، مستندساز و مجری تلویزیون، متولد سال 1352 در تهران است. او فعالیت حرفه ای خود را با نوشتن در روزنامه کیهان شروع کرد و بعدها با ورود به صداوسیما و ساخت برنامه صرفا جهت اطلاع به شهرت رسید. از جمله فعالیت های تلویزیونی دلاوری می توان به برنامه توقف ممنوع، پایش، منِ او، تهران 20 اشاره نمود. به تازگی محمد دلاوری کتاب دومش به نام روزنامه نگاری بدون درد و خونریزی را منتشر نموده است. در این کتاب او روزنامه نگاری را از زوایای مختلف تحلیل و آنالیز می نماید.

ساختار کتاب 976 روز در پس کوچه های اروپا

بد نیست بدانید مطالب کتاب به 6 بخش تقسیم شده است. هرچند این دسته بندی بر اساس موضوع نیست، اما می توان گفت دو بخش آخر بیشتر به سفرهای شخصی محمد دلاوری به کشورهایی مثل ایتالیا و فرانسه مربوط می گردد.

آیا این کتاب برای شماست؟

برای کسانی که به خواندن زندگی نوشت علاقه دارند این کتاب می تواند انتخاب جالبی باشد، به این دلیل که شغل نویسنده به عنوان خبرنگار تجربه و نوع نگاه متفاوتی را درمورد مهاجرتی سه ساله برای ما روایت می نماید.

بخشی از متن کتاب

واقعیت این است که یک شی ء عظیم مثلا یک کاناپه را نمی گردد در بلژیک دور انداخت، یعنی دور در بلژیک وجود ندارد! نمی گردد جایی را پیدا کرد که بگویی اینجا خوب است، پرتش کنیم پایین، برویم! همه جا نزدیک است. همه جا یک هویت معین دارد و حتی اگر کسی هم نبیند، طراحی شهر و جاده به گونه ای است که آدم خجالت می کشد به این کارها دست بزند. به همین نسبت جای دورافتاده هم وجود ندارد، چون اصولا مرکز موضوعیتی ندارد. نزدیک بودن به پایتخت و یا حتی به پادشاه و نه هیچ چیز دیگر مرکزیت نمی آورد.

در محوطه کمیسیون اروپا بودم که رئیس کمیسیون با کلی اصحاب و یاران وارد محوطه شدند. هیچ یک از کسانی که مشغول کارشان بودند از جایشان تکان نخوردند. ده متر آن طرف تر یک نظافتچی داشت زمین را تمیز می کرد، حتی برنگشت به رئیس کمیسیون بگوید حالت چطور است! شاید عظیم ترین آرزو برای آینده هر سرزمینی این باشد که در آن دور وجود نداشته باشد. (ص81)