کشف باورنکردنی دنیاهای گمشده با لیزر ، عکس - وبلاگ فرافایلی

به گزارش وبلاگ فرافایلی، دیجیاتو نوشت: در سال های اخیر باستان شناسان لیزرهایی را برای کشف سکونتگاه های باستانی که از دید عموم پنهان مانده بودند، به کار گرفته اند. آن ها به وسیله نوعی فناوری لیزری به نام لیدار (LiDAR) یا مخفف Light Detection and Ranging، در هر ثانیه ده ها هزار پالس لیزر را از هواپیماها یا هلی کوپترها پرتاب می نمایند.

این پرتوها می توانند به میان جنگل های انبوه نفوذ نمایند و داده هایی را در اختیار محققان قرار دهند. دانشمندان با حذف دیجیتالی پوشش گیاهی، نقشه های سه بعدی را طراحی می نمایند و ساختارهایی که به وسیله انسان ساخته شده اند، در زیر این نقشه ها آشکار می شوند.

محققان صدها سازه را در منطقه های پیدا نموده اند که زمانی تصور می شد برای سکونت انسان ها بسیار نامناسب بوده است. نماهای هوایی به آن ها یاری می نماید تا محدوده توسعه شهرها و روستاها را که پیش از فناوری لیدار نقشه برداری از آن ها برای باستان شناسان سخت بوده است، تشخیص دهند.

از شهری مربوط به قوم مایا تا دهکده های دورافتاده در اعماق آمازون در برزیل، شش تمدن ناشناخته زیر با استفاده از فناوری پیشرفته لیدار کشف شده اند.

سازه های هرمی مایا در شبه جزیره یوکاتان

در حدود 40 مایل در داخل پوشش گیاهی متراکم منطقه بوم شناختی بالامکو در شبه جزیره یوکاتان مکزیک، محققان بقایای یک شهر مایا را پیدا کردند. براساس سفال های کشف شده در این مکان، مردم مایا احتمالاً بین سال های 600 تا 800 پس از میلاد و شاید قبل از آن در این شهر سکونت داشته اند. براساس مطالعه ای در سال 2023، بیش از 123 هکتار از این منطقه مربوط به مرکز شهر شامل سازه های هرمی شکل، میدان ها، ستون های سنگی و محراب ها بود. ایوان اشپرایچ، باستان شناس، می گوید که این شهر از نظر معماری واقعا بزرگ بوده و حدس می زند که آنجا یک مرکز مهم سیاسی بوده است.

دانشمندان تخمین می زنند که 6 تا 8 میلیون نفر از قوم مایا در سراسر قاره آمریکا زندگی می نمایند. بنابراین، فرهنگ مایا هرگز ناپدید نشده است، اما اشپرایچ عقیده دارد که چنین یافته های باستان شناسی می تواند به دانشمندان یاری کند تا بفهمند چه چیزی منجر به کاهش شدید جمعیتی آن ها شده است.

تمدن 2000 ساله پنهان مایا در شمال گواتمالا

محققان با استفاده از پالس های لیزری، تمدن 2000 ساله مایا را در منطقه Mirador-Calakmul در شمال گواتمالا با نزدیک به 1000 مکان باستانی شناسایی کردند. آن ها از روی نقشه های توپوگرافی منطقه، معین کردند که این تمدن از بیش از 417 شهر، شهرک و روستا تشکیل شده بوده و در 650 مایل مربع گسترده بوده است. دانشمندان یافته های خود را در سال 2022 در مجله Ancient Mesoamerica منتشر کردند.

ریچارد هنسن ، نویسنده اصلی این مطالعه به می گوید که طبق تحقیقات، مایاها اولین سیستم بزرگراهی در دنیا را داشته اند.

حدود 500 مکان مربوط به قوم های مایا و اولمک در مکزیک

در سال 2021 محققان مطالعه ای را منتشر کردند که در آن جزئیات نحوه استفاده از لیدار برای کشف 478 مکان از آمریکای میانه با قدمتی حدود 2000 تا 3000 سال، شرح داده شده است. این مکان ها در منطقه ای به مساحت 32800 مایل مربع در استان های تاباسکو و وراکروز مکزیک، یعنی جایی که تمدن های اولمک و مایا حضور داشته اند، گسترده بوده اند.

تاکشی اینوماتا، انسان شناس از دانشگاه آریزونا که این مطالعه را انجام داده، در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام نمود که تا چند سال قبل، مطالعه منطقه ای با این وسعت غیرقابل تصور بوده است. این یافته به باستان شناسان یاری می نماید تا بتوانند این دو فرهنگ را به هم پیوند دهند. تاریخ ساخت و شباهت بعضی سازه ها نشان می دهد که یک مکان در اولمک، الهام بخش بعضی از بناهای مایا بوده است.

61480 سازه ناشناخته پنهان در جنگل انبوه گواتمالا

در سال 2018، محققان شرح دادند که چگونه از فناوری لیزر برای نقشه برداری از پتن در گواتمالا، یعنی جایی که زمانی مردم مایا در آن زندگی می نموده اند، استفاده کردند.

آن ها 61480 جاده گمشده، فونداسیون خانه ، استحکامات نظامی و گذرگاه های مرتفع را کشف کردند. قدمت همه آن ها به سال های 650 و 800 پس از میلاد در دوره کلاسیک متأخر بازمی شود. محققان تخمین می زنند که 11 میلیون نفر می توانستند در شهرهای به هم پیوسته زندگی نمایند.

81 عملیات خاکی در عمق جنگل های آمازون

در منطقه ماتوگراسو برزیل، باستان شناسان با استفاده از لیدار و به وسیله 81 عملیات خاکی به شواهدی از 24 مکان که شامل جاده های به هم پیوسته و دهکده های ساخته شده روی تپه ها می شد، دست یافتند.

آن ها بر این باورند که این سازه ها ممکن است مربوط به تمدنی با بیش از یک میلیون نفر بین سال های 1250 تا 1500 میلادی باشد.

در سال 2018 یوناس گرگوریو دو سوزا، یکی از نویسندگان این مطالعات، به وال استریت ژورنال گفت که ممکن است صدها مکان دیگر در جنگل در رشته ای از سکونتگاه ها پنهان شده باشند.

او در مصاحبه دیگری با واشنگتن پست مطرح نمود که اهالی این سکونتگاه ها، کشاورزی در مقیاس کوچک را با ترکیب گونه های درختی مفید تجربه می نموده اند.

تمدن باستانی گسترده ای که در بولیوی مدفون شده

در بولیوی کنونی، لیدار ویرانه های پنهان 26 محل سکونتگاه بومی را نشان داد که 11 مورد از آن ها اکتشافات نو مربوط به 600 سال پیش در جنگل های بارانی آمازون بودند.

محققان در مجله Nature مطرح نمودند که این یافته ها، استدلال آن ها را درباره اینکه منطقه غربی آمازون در دوران ماقبل اسپانیایی پرجمعیت بوده، ثابت نموده است.

عده ای از اهالی تمدن کاراسابه، کانال ها، ساختمان های پلکانی و اهرام مخروطی 72 فوتی را ساختند که مساحتی حدود 1700 مایل مربع را بین سال های 500 تا 1400 پس از میلاد اشغال می کردند. نقشه های لیدار به محققان یاری کرد تا ببینند چگونه سکونتگاه های پراکنده در کنار هم قرار می گیرند. هایکو پرومرز، یکی از نویسندگان این مطالعه، عقیده دارد که شاید اهالی کاراسابه به علت کمبود بارندگی سکونتگاه خود را ترک نموده باشند. او در سال 2022 در مصاحبه با مجله Smithsonian مطرح نمود که خشکسالی های شدید در منطقه ها آمازون چندین بار در تاریخ اتفاق افتاده است.

5858